اثر محلول پاشی کلات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم

استفاده از عناصر کم مصرف یکی از راه­های افزایش خصوصیات کمی و کیفی گندم می باشد. به منظور بررسی تأثیر محلول پاشی روی بر عملکرد و اجزای عملکرد چهار رقم گندم، آزمایشی به صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح بلوک­ های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1391- 1390 در مزرعه­ ی نمونه کشت و صنعت آستان قدس رضوی انجام گرفت. فاکتور اول شامل چهار رقم گندم نان (فلات، بهار، پیش­تاز و طوس) و فاکتور دوم شامل محلول پاشی کلات روی با غلظت4 کیلوگرم در هکتار در سه سطح (شاهد، محلول پاشی کلات روی در مرحله ساقه ­دهی و محلول پاشی کلات روی در مراحل ساقه­ دهی و گلدهی) بودند. نتایج آزمایش نشان داد ارقام از نظر عملکرد و اجزای عملکرد دارای اختلاف معنی­ داری هستند. بیشترین عملکرد در میان ارقام گندم مورد بررسی به رقم بهار و کمترین آن به رقم طوس تعلق داشتند. زیادی عملکرد رقم بهار به عملکرد بیولوژیک بالاتر آن نسبت داده شد. همچنین، بر اساس نتایج حاصل از این بررسی یک یا دوبار محلول پاشی با کلات روی باعث افزایش عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه گردیدند. افزایش عملکرد دانه عمدتاً ناشی از افزایش وزن هزار دانه بود. به­ طورکلی، به نظر می­ رسد با توجه به نقش عنصر روی در فیزیولوژی گیاهان به خصوص در گیاه زراعی گندم به ­عنوان گیاهی حساس به کمبود روی می­ توان با مصرف ترکیبات حاوی روی به صورت محلول پاشی عملکرد این گیاه را افزایش داد.